رتبه‌بندی فیلم‌های «سوپرمن»؛ از «در جستجوی صلح» تا «مرد پولادین» (2024)

۹ آذر ۱۴۰۲ | ۱۲:۵۸ زمان مورد نیاز برای مطالعه: ۱۵ دقیقه

«سوپرمن» یکی از مشهورترین چهره‌های فیلم‌های ابرقهرمانی است که تقریبا همه با او آشنا هستند: مردی تنومند که لباس آبی و قرمز و شنل بر تن کرده است، پرواز می‌کند، توان فیزیکی غیرقابل‌تصوری دارد و از چشمانش هم لیزر شلیک می‌شود. این ابرقهرمان خستگی‌ناپذیر کتاب‌های کمیک در دنیای سینما نیز حضور پررنگی داشته و برای سوپرمن فیلم‌های متعددی ساخته شده است که البته همه‌ی آن‌ها بازخوردهای مثبتی دریافت نکرده‌اند و در گیشه به موفقیت نرسیده‌اند.

این ابرقهرمان مشهور که نام واقعی‌اش کال-ال است، اوایل دهه‌ی ۳۰ میلادی توسط جری سیگل و جو شوستر خلق شد، در دورانی که ژانر ابرقهرمانی در دنیای کمیک هنوز در ابتدای مسیر قرار داشت و به محبوبیت بالایی نرسیده بود. آن روزها، کمیک‌استریپ‌ها اغلب با محوریت کمدی و ماجراجویی نوشته و نقاشی می‌شدند اما سیگل و شوستر تصمیم گرفتند تا شخصیت متفاوتی خلق کنند، کسی که از قدرت‌های غیرمنتظره‌ای بهره می‌برد و هویت دوگانه‌ای دارد. این شخصیت که در حقیقت یکی از اولین ابرقهرمانان تاریخ بود، در اولین شماره‌ی «اکشن کامیکس» با نام سوپرمن به مخاطبان معرفی شد.

سوپرمن با گذشت بیش از ۸۰ سال، همچنان یکی از محبوب‌ترین ابرقهرمان دنیای کتاب‌های کمیک و سینما است و به عنوان نماد قدرت، عدالت و شجاعت شناخته می‌شود. قهرمانی که از فضا آمده است و حالا با نام کلارک کنت میان انسان‌ها زندگی می‌کند؛ روزنامه‌نگار خوش‌قلبِ دیلی پلنت و ساکن شهر متروپلیس که در صورت نیاز، لباس سوپرمن را بر تن می‌کند تا انسان‌های نگون‌بخت را از هر خطر و تهدیدی نجات دهد. این ابرقهرمان اگرچه اوایل دهه‌ی ۵۰ میلادی با فیلم «سوپرمن و مردان کورموش» به دنیای سینما آمد اما برای اکثر سینمادوستان، «سوپرمن» (۱۹۷۸) نقطه‌ی آغازین او در نظر گرفته می‌شود، اثری که با تشکر از کریستوفر ریو و جلوه‌های ویژه کم‌نظیر، استانداردهای تازه‌ای را به فیلم‌های ژانر ابرقهرمانی اضافه کرد.

پس از سقوط همه‌جانبه‌ی این شخصیت با «در جستجوی صلح»، سوپرمن نزدیک به دو دهه بازنشسته شد تا اینکه برایان سینگر او را بازگرداند و سپس زک اسنایدر یک نسخه‌ی مدرن‌تر از او را عرضه کرد. با کنار رفتن هنری کویل، حالا قرار است بازیگر جوان هالیوودی، دیوید کورنسوت این نقش را برعهده بگیرد و فصل تازه‌ی فیلم‌های سوپرمن و البته جهان سینمایی دی‌سی با «سوپرمن: میراث» در سال ۲۰۲۵ آغاز خواهد شد. این فیلم مورد انتظار به کارگردانی جیمز گان می‌تواند محبوبیت ابرقهرمان مشهور دی‌سی را چندبرابر کند اما پیش از اکران آن، شاید بهتر باشد که نگاهی به نسخه‌های پیشین داشته باشیم.

۱۰- سوپرمن ۴: در جستجوی صلح (Superman IV: The Quest for Peace)

• سال اکران: ۱۹۸۷
• کارگردان: سیدنی جی. فیوری
• بازیگران: کریستوفر ریو، جین هکمن، جکی کوپر، مارک مک‌کلور، جان کرایر، سام وانامیکر، ماریل همینگوی
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۳.۷ از ۱۰
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۱۰ از ۱۰۰

با اینکه کریستوفر ریو سوپرمن فوق‌العاده‌ای است اما حتی او هم نتوانست «سوپرمن ۴: در جستجوی صلح» را نجات دهد؛ فیلمی که تهیه‌کنندگان اصلی‌اش الکساندر و ایلیا سالکایند را نداشت و کریستوفر ریو هم تنها به خاطر حقوق پیشنهادی بالای برادران وارنر حاضر شد در آن به ایفای نقش بپردازد و البته بودجه‌اش هم پیش از آغاز فیلم‌برداری تقریبا نصف شد. سوپرمن ۴ حالا در فهرست بدترین فیلم‌های تاریخ جایگاه ویژه‌ای دارد و در کنار یکی از بدترین فیلمنامه‌های ممکن و سکانس‌های اکشن ضعیف، جلوه‌های ویژه‌ی تراژیک آن نیز کسی را تحت‌تاثیر قرار نمی‌دهد. به‌وضوح مشخص است که سازندگان هیچ درکی از دو قسمت اول ندارند و آن جادویی که در دو نسخه‌ی اول به چشم می‌خورد، به کلی کنار رفته است.

«در جستجوی صلح» که خداحافظی کریستوفر ریو با این ابرقهرمان را رقم زد، متاسفانه بدترین فیلم سوپرمن تاریخ است و فاصله معناداری با نسخه‌های دیگر دارد. از تاثیرات جاودانه‌ی این نسخه فقط همین نکته را بدانید که پس از انتشار آن، تا ۱۹ سال هیچ فیلم دیگری پیرامون سوپرمن ساخته و اکران نشد.

• سوپرمن ۴ (۱۹۸۷)؛ فیلمی که آینده‌ی سینمایی سوپرمن را برای دو دهه تباه کرد

۹- سوپرمن ۳ (Superman III)

• سال اکران: ۱۹۸۳
• کارگردان: ریچارد لستر
• بازیگران: کریستوفر ریو، ریچارد پریور، جکی کوپر، مارک مک‌کلور، انت اوتول، آنی راس، مارگو کیدر، رابرت وان
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۵ از ۱۰
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۲۹ از ۱۰۰

«سوپرمن ۳» از قسمت چهارم فیلم بهتری است اما حرف تازه‌ای نمی‌زند و آن‌هم نمی‌تواند موفقیت‌های دو نسخه‌ی اول را تکرار کند. فیلم لحن مشخصی ندارد و خلاقیت‌های سازندگان هم جواب نداده است، برای مثال اینجا دو کلارک داریم، یعنی جایی که کنت و یک سوپرمن شیطانی در مقابل یکدیگر قرار می‌گیرند. در فیلم ثبات به چشم نمی‌خورد و حفره‌های داستانی باعث شده‌اند که مخاطب هرگز در این جهان غرق نشود و تحت‌تاثیر قرار نگیرد. از دیگر لحظات فاجعه‌بار فیلم می‌توانیم به جایی اشاره کنیم که سوپرمن درون یک حباب پلاستیکی گرفتار شده است و نمی‌تواند نفس بکشد! (یعنی ابرقهرمانی که بدون نیاز به هیچ وسیله‌ای، به اعماق فضا پرواز می‌کند، توانایی نفس کشیدن درون یک حباب را ندارد)

سوپرمن ۳ که برای سومین بار از حضور کریستوفر ریو بهره می‌برد، به‌هیچ‌وجه خود را جدی نمی‌گیرد و در مجموع ارتباطی با فیلم‌های پیشین ندارد که شاید سوال‌برانگیز باشد. اینجا خبری از لکس لوتر یا حتی یک شرور نسبتا قابل‌قبول هم نیست و لوئیس لین دوست‌داشتنی به حاشیه رفته است. گاس گورمن هم که قرار است کمیک ریلیف فیلم باشد و استندآپ کمدین افسانه‌ای، ریچارد پریور نقش آن را بازی می‌کند، یک شخصیت ناکارآمد و ضعیف از آب درآمده است. در سوپرمن ۳، فیلم‌نامه، داستان و حتی لحظات اکشن، هیچ‌کدام به اندازه‌ای خوب نیستند تا شاهد اثری سینمایی در حدواندازه‌ی سوپرمن باشیم.

۸- بتمن در برابر سوپرمن: طلوع عدالت (Batman v. Superman: Dawn of Justice)

• سال اکران: ۲۰۱۶
• کارگردان: زک اسنایدر
• بازیگران: بن افلک، هنری کویل، ایمی آدامز، جسی آیزنبرگ، دایان لین، لارنس فیشبرن، جرمی آیرونز، هالی هانتر، گل گدوت
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۶.۵ از ۱۰
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۲۹ از ۱۰۰

زک اسنایدر ادعا کرده بود که فیلم «بتمن در برابر سوپرمن: طلوع عدالت» برداشتی ساختارشکن از دو قهرمان نمادین و مشهور دنیای کمیک‌ها و سینما (بتمن و سوپرمن) ارائه خواهد داد. او پُربیراه نمی‌گفت، زیرا فیلم به معنای واقعی کلمه، رویکرد متفاوتی به این دو شخصیت دارد اما مطابق انتظار، این برداشت نامتعارف بازخوردهای ضدونقیضی دریافت کرد. بعضی از طرفداران، برداشت زک اسنایدر از این دو ابرقهرمان را تحسین کردند و بعضی دیگر آن را غیرمنطقی و حتی ضعیف دانستند. با این حال، بسیاری از طرفداران هیجان‌زده بودند تا تقابل بتمن و سوپرمن را برای نخستین بار روی پرده تماشا کنند. فیلم اما متاسفانه شبیه تبلیغات، اسمش یا حتی وعده‌هایش نبود، به مسیر متفاوتی رفت و اکثر طرفداران به خواسته‌های خود نرسیدند.

طلوع عدالت نکات مثبتی هم دارد، از جمله فیلمبرداری درخشان لری فانگ، موسیقی متن خوب هانس زیمر و جانکی ایکس‌ال و همچنین بررسی تقابل سیاهی و سفیدی نهفته در وجود انسان که جالب توجه بود. با وجود این، فیلم این احساس را به ما می‌دهد که یا سوپرمن را درک نمی‌کند یا علاقه‌ای به آن ندارد زیرا اسنایدر نسبت به شخصیت بتمن هیجان بسیار بیشتری نشان می‌دهد و او اغلب در کانون توجه قرار دارد. با اینکه نسخه‌ی «برش کارگردان» فیلم در مقایسه با نسخه‌ای که در سینما اکران شد باکیفیت‌تر است اما حالا تقریبا اکثر منتقدان و طرفداران توافق‌نظر دارند که شرکت برادران وارنر در رابطه با این فیلم تصمیم‌های نادرستی اتخاذ کرد؛ این در حالی است که رویکرد صحیح آن‌ها می‌توانست ما را با یکی از بهترین فیلم‌های سوپرمن روبه‌رو کند.

• ۱۲ نقطه‌ ضعف بزرگ سوپرمن که احتمالا نمی‌دانستید

۷- لیگ عدالت (Justice League)

• سال اکران: ۲۰۱۷
• کارگردان: زک اسنایدر
• بازیگران: بن افلک، هنری کویل، ایمی آدامز، گل گدوت، ازرا میلر، جیسون موموآ، ری فیشر، جرمی آیرونز، دایان لین
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۶.۱ از ۱۰
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۳۹ از ۱۰۰

«لیگ عدالت» از آن فیلم‌های بزرگی بود که «باید» در گیشه موفق می‌شد؛ اثری که در آن، سوپرمن (هنری کویل) زن شگفت‌انگیز (گل گدوت)، بتمن (بن افلک)، فلش (ازرا میلر) و آکوامن (جیسون موموآ) حضور دارند، چگونه می‌تواند به شکست تبدیل شود؟ همه‌چیز ابتدا امیدوارکننده پیش رفت اما اواسط فیلم‌برداری پروژه، زک اسنایدر و همسرش به دلیل یک تراژدی خانوادگی (خودکشی و مرگ دخترشان) مجبور شدند از پروژه کنار بروند. سپس جاس ویدون که «انتقام‌جویان» (۲۰۱۲) و دنباله‌ی آن را ساخته بود، استخدام شد تا فیلم را تکمیل کند. او که ظاهرا علاقه‌ای به برداشت اسنایدر از لیگ عدالت نداشت، بسیاری از بخش‌های فیلم را تغییر داد و بخش‌های دیگر را هم دوباره فیلم‌برداری کرد. نتیجه‌ی نهایی یک افتضاح بزرگ بود که نه‌تنها نقدهای منفی متعددی دریافت کرد بلکه در گیشه هم شکست خورد و حدود ۶۰ میلیون دلار به دی‌سی ضرر زد.

فیلم اگرچه نام زک اسنایدر را در مقام کارگردان دارد اما در حقیقت محصول دخالت‌های استودیو و جاس ویدون است و اسنایدر حتی نسخه‌ای که در سینماها به نمایش درآمد را یک بار ندیده بود. فیلم از همان لحظه‌ی اول، تیر خلاص را به سوپرمن می‌زند، یعنی جایی‌ که ویدیوی کوتاهی از سوپرمن را تماشا می‌کنیم. از آنجایی که هنری کویل به سراغ پروژه‌ی بعدی‌اش یعنی «مأموریت: غیرممکن – فال‌اوت» رفته و برای این نقش سبیل گذاشته بود، وقتی که استودیوی برادران وارنر از او خواست تا برای فیلم‌برداری دوباره‌ی چند سکانس لیگ عدالت بازگردد، او سبیل خود را نتراشید تا آن‌ها مجبور شوند از جلوه‌های ویژه استفاده و آن را به‌صورت دیجیتالی حذف کنند.

این تلاش‌ها جواب نداد و البته تلاش‌های دی‌سی برای اینکه فیلم در مقایسه با «بتمن در برابر سوپرمن: طلوع عدالت» بازخوردهای مثبت‌تری دریافت کند هم جواب نداد (آن‌ها فیلم را به اثری رنگارنگ و چیزی شبیه به «انتقام‌جویان» تبدیل کرده بودند). فیلم علی‌رغم همه‌ی ضعف‌هایی که دارد، در مجموع برداشت چندان بدی از سوپرمن ارائه نمی‌دهد و او در مقایسه با دو نسخه پیشین، به فیلم‌های کلاسیک نزدیکی دارد. لیگ عدالت یک افتضاح تمام‌عیار است اما اگر سخت‌گیر نباشیم، سوپرمن را می‌توانیم یکی از نکات مثبت آن بدانیم.

۶- سوپرمن و مردان کورموش (Superman and the Mole Men)

• سال اکران: ۱۹۵۱
• کارگردان: لی شولم
• بازیگران: جرج ریوز، فیلیس کوتس، جف کوری، جی. فارل مک‌دانلد، استنلی اندروز، بایرون فولگر، جری مارن
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۵.۵ از ۱۰
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۸۱ از ۱۰۰

در این فیلم کلاسیک، کلارک کنت و لوئیس لین به شهر کوچک سیلزبی سفر می‌کنند تا لین درباره‌ی بزرگ‌‎ترین چاه نفت جهان مقاله‌ای بنویسد. اما با ورود به شهر، آن‌ها متوجه می‌شوند که این چاه به دلایل نامشخص تعطیل شده است. با این همه، شب‌ها، مردانی عجیب‌وغریب (و احتمالا آغشته به رادیواکتیو) از چاه خارج می‌شوند و شهر را به آشوب می‌کشانند.

«سوپرمن و مردان کورموش» یک فیلم مستقل سیاه و سفید است که لی شولم (کارگردان) آن را در ۱۲ روز فیلم‌برداری کرد و قرار بود نقطه‌ی آغازین سریال تلویزیونی «ماجراجویی‌های سوپرمن» باشد که آن‌هم در دهه‌ی ۵۰ میلادی پخش شد (بعدها این فیلم در قالب دو اپیزود و با نام «آدم‌های ناشناخته» به عنوان بخشی از این سریال روی آنتن رفت). فیلم بودجه‌ی خاصی ندارد اما جرج ریوز در نقش کلارک کنت شما را قانع‌ می‌کند و او برداشتی حماسی از سوپرمن ارائه می‌دهد. فیلیس کوتس هم بازی خاطره‌انگیزی در نقش لوئیس لین ارائه داده است و نقش مهمی در قصه دارد. جلوه‌های ویژه فیلم شاید حالا منسوخ باشد اما داستان سوپرمن و مردان کورموش جلوتر از زمانه‌اش بود و همچنان ارزش تماشا دارد.

۵- لیگ عدالت زک اسنایدر (Zack Snyder’s Justice League)

• سال اکران: ۲۰۲۱
• کارگردان: زک اسنایدر
• بازیگران: بن افلک، هنری کویل، گل گدوت، ری فیشر، ازرا میلر، جیسون موموآ، هری لنیکس، ایمی آدامز، جرمی آیرونز
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۷.۹ از ۱۰
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۷۲ از ۱۰۰

پس از تلاش‌های بی‌وقفه‌ی طرفداران و چندین سال انتظار، سرانجام نسخه‌ی «اسنایدر کات» فیلم «لیگ عدالت» سال ۲۰۲۰ از سرویس اچ‌بی‌او مکس منتشر شد. این نسخه همان‌چیزی بود که باید از ابتدا روی پرده می‌رفت، یک فیلم سیاه که در آن از رنگ‌بندی کارتونی جاس ویدون و سکانس‌های کمدی درجه‌دو خبری نیست. فیلم که با بودجه‌ای ۷۰ میلیون دلاری تکمیل شد، حتی چند نمای جدید هم داشت که در یکی از آن‌ها شاهد رویارویی بن افلک و جوکر (جرد لتو) بودیم. سال ۲۰۲۱، اسنایدر در مصاحبه‌ای گفت که لیگ عدالت ابتدا قرار بود قسمت اول یک سه‌گانه باشد. در حالی که طرفداران نسخه‌ی اسنایدر کات امیدوار بودند که این دو دنباله هم در نهایت ساخته شود اما واقعیت این است که این اتفاق رخ نخواهد داد. اسنایدر این رابطه گفته است: «برادران وارنر همواره علیه اسنایدر بوده است. چه می‌توانم بگویم؟ آن‌ها به ایده‌ها و برداشت‌های من علاقه‌ای ندارند».

و اما سوپرمن، این شخصیت اگرچه در نیمه‌ی اول فیلم حضور ندارد اما ورود او هر کسی را هیجان‌زده می‌کند. سوپرمن می‌تواند الهام‌بخش هر کسی باشد و زک اسنایدر در لیگ عدالت، تاثیرات این شخصیت بر مردم – و دیگر ابرقهرمانان – را بررسی می‌کند. با اینکه به برخی از ابعاد سوپرمن در فیلم انتقاد وارد است (مانند لباس سیاهی که پوشیده است یا اینکه سوپرمنِ «شیطانی» لباس کلاسیک بتمن را برتن دارد) اما برداشت اسنایدر از سوپرمنِ هنری کاویل، قابل‌قبول است و متوجه می‌شویم که چرا این ابرقهرمان بزرگ همواره نقشی کلیدی در فیلم‌های دی‌سی داشته است.

۴- مرد پولادین (Man of Steel)

• سال اکران: ۲۰۱۳
• کارگردان: زک اسنایدر
• بازیگران: هنری کویل، ایمی آدامز، مایکل شانون، کوین کاستنر، دایان لین، لارنس فیشبرن، آنتیه تراوه، راسل کرو
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۷.۱ از ۱۰
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۵۶ از ۱۰۰

«مرد پولادین» شخصیت سوپرمن را در بطن جهانی عرضه می‌کند که نسبت به فیلم‌های پیشین، واقع‌گرایی بیشتری دارد (اگرچه در تاریک نشان دادن آن اندکی افراطی عمل می‌کند). در جهانی که زک اسنایدر ساخته است، ابرقهرمان بودن عواقب سنگینی دارد و کسی که می‌خواهد به یک قهرمان محبوب تبدیل شود، باید مراحل چالش‌برانگیزی را از سر بگذارند و درس‌های مهمی بگیرد. با اینکه اسنایدر اهداف متفاوتی را با این فیلم دنبال کرده است – و به همه‌ی آن‌ها نمی‌رسد – اما یکی از موفقیت‌های او این است که به مخاطب نشان می‌دهد کلارک کنت بودن چه حسی دارد و ما با او همذات‌پنداری می‌کنیم.

مرد پولادین سکانس‌های اکشن فوق‌العاده‌‎ای دارد که در زمره‌ی بهترین‌های یک دهه‌ی اخیر قرار می‌گیرند. با وجود کیفیت فنی فیلم و زیبایی‌های بصری، ساخته‌ی زک اسنایدر یک مشکل اساسی دارد: سوپرمن گویی اهمیت زیادی به نجات مردم نمی‌دهد و دغدغه‌های دیگری دارد. اسنایدر می‌خواست تا یک برداشت مدرن از سوپرمن ارائه دهد اما در این مسیر فراموش می‌کند که دلیل اصلی محبوبیت این ابرقهرمان چیست. (خطر اسپویل)، اینکه سوپرمن گردن ژنرال زاد (مایکل شانون) را می‌شکند هم تصمیم بحث‌برانگیزی بود که مورد انتقاد قرار گرفت. اکنون فراموش کرده‌ایم اما در سال ۲۰۱۳، هنگامی که مرد پولادین روی پرده رفت، وعده‌ی روزهای هیجان‌انگیزی را برای این ابرقهرمان و همچنین دنیای توسعه‌یافته دی‌سی می‌داد.

• چرا آثار سوپرمن همیشه محکوم به شکست هستند؟

۳- سوپرمن ۲ (Superman II)

• سال اکران: ۱۹۸۰
• کارگردان: ریچارد لستر
• بازیگران: کریستوفر ریو، جین هکمن، ند بیتی، جکی کوپر، سارا داگلاس، مارگو کیدر، جک اوهالوران، ترنس استامپ
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۶.۸ از ۱۰
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۸۳ از ۱۰۰

دنباله‌ی پرسروصدای فیلم موفق «سوپرمن» (۱۹۷۸)، «سوپرمن ۲» بی‌تردید یکی از آثار ماندگار ژانر ابرقهرمانی از دهه‌ی ۸۰ میلادی است. بخش اعظمی از قصه، پیرامون کشمکش‌های کلارک کنت اتفاق می‌افتد که می‌خواهد هویت دوگانه‌اش میان کلارک کنت و سوپرمن را مدیریت کند و با مشکلات اساسی روبه‌رو می‌شود. کلارک در طول فیلم، بارها به چالش کشیده می‌شود زیرا می‌خواهد مثل انسان‌ها یک زندگی عادی داشته باشد اما هم‌زمان ‌مسئولیت‌های مهمی بر دوش او است و نمی‌تواند وظایف خود به‌عنوان یک ابرقهرمان را فراموش کند.

سوپرمن ۲ موفق می‌شود تا از شخصیت قدرتمندی همچون سوپرمن برداشتی انسانی ارائه دهد و مخاطب نه‌تنها دغدغه‌های این ابرقهرمان را درک می‌کند بلکه برای نخستین بار، معنای واقعی یک ابرقهرمانِ شکست‌ناپذیر بودن را هم می‌فهمد. ساخته‌ی ریچارد لستر به یک کتاب راهنما برای ساخت دنباله‌های ابرقهرمانی نیز تبدیل شد و آثار مشهوری همچون «مرد عنکبوتی ۲» (۲۰۰۴) از آن الهام گرفته‌اند. ناگفته نماند که از این فیلم دو نسخه وجود دارد و اگرچه نسخه‌ی برش کارگردان ریچارد دانر بهترین است اما نسخه‌ای که در سینماها اکران شد هم ارزش تماشا دارد.

۲- بازگشت سوپرمن (Superman Returns)

• سال اکران: ۲۰۰۶
• کارگردان: برایان سینگر
• بازیگران: براندون روث، کیت باسورث، کوین اسپیسی، جیمز مارسدن، فرانک لانگلا، اوا ماری سنت، پارکر پوزی
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۶.۱ از ۱۰
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۷۴ از ۱۰۰

۱۹ سال پس از فاجعه‌ای به نام سوپرمن ۴: در جستجوی صلح، این ابرقهرمان با «بازگشت سوپرمن» به سینماها آمد؛ فیلمی به کارگردانی برایان سینگر که با «مردان ایکس» به چهره‌ای محبوب تبدیل شده بود و یک ستاره‌ی نوظهور به نام براندون روث در نقش اصلی. این فیلم به شکلی طراحی شده است که به دو نسخه‌ی اصلی سوپرمن ادای دین کند و اگرچه به عنصر نوستالژی بیش از حد وابسته است اما با موفقیت همان حس‌وحال سوپرمن‌های کلاسیک را بازآفرینی می‌کند و به ما یادآور می‌شود که چرا عاشق سوپرمن هستیم.

یک لکس لوتر درجه‌یک، جلوه‌های ویژه راضی‌کننده، داستانی متفاوت و نقش‌آفرینی خوب براندون روث (که اصلا بازی در این نقش برازنده‌ی اوست)، بازگشت سوپرمن را به یکی از بهترین‌ آثار سینمایی با محوریت این ابرقهرمان تبدیل کرد. با وجود این، سکانس‌های اکشن معدود فیلم باعث شد تا مخاطبان چندان هیجان‌زده نشوند، به‌ویژه طرفداران قدیمی که نزدیک به دو دهه در انتظار این فیلم بودند. آن روزها انتظارات از آثار ابرقهرمانی نیز متفاوت بود و این ژانر با سکانس‌های اکشن بزرگ پیوند خورده بودند (مخاطبان به دنبال چیز دیگری نبودند). با این حال، ارزش فیلم در گذر زمان مشخص شد و تماشای بازگشت سوپرمن همچنان تجربه‌ی سینمایی جذابی است.

۱- سوپرمن (Superman: The Movie)

• سال اکران: ۱۹۷۸
• کارگردان: ریچارد دانر
• بازیگران: کریستوفر ریو، مارلون براندو، جین هکمن، بیل بـِیلی، دیوید نیل، دیوید دی کایسر
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۷.۴ از ۱۰
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۴ از ۱۰۰

یک فیلم ابرقهرمانی افسانه‌ای که از یاد نمی‌رود، «سوپرمن» نه تنها یکی از نقاط عطف ژانر ابرقهرمانی و یکی از برترین فیلم‌های دهه‌ی ۷۰ میلادی است بلکه همچنان بسیاری از طرفداران دی‌سی آن‌ را بهترین اقتباس ممکن از این ابرقهرمان می‌دانند. همه‌چیز در این فیلم بی‌نقص است، از انتخاب هوشمندانه کریستوفر ریو برای نقش کلارک کنت تا درک درست ریچارد دانر از رسالت این شخصیت و لحظات هیجان‌انگیزی که سوپرمن به نجات انسان‌ها می‌آید و در نقش منجی ظاهر می‌شود، مانند سکانسی که برخورد صاعقه به موتور یک هواپیما، آن را از کار می‌اندازد و در حالی که مسافران امیدی به زنده ماندن ندارند، سوپرمن از راه می‌رسد و از وقوع یک تراژدی بزرگ جلوگیری می‌کند.

موسیقی‌های تکرارنشدنی جان ویلیامز را هم نباید نادیده بگیریم؛ ویلیامز به معنای واقعی کلمه، چهارچوب موسیقی متن ابرقهرمانی مدرن را بنا نهاد و به منبع الهام دیگر آهنگسازان ژانر تبدیل شد. از تاثیرگذاری سوپرمن تنها می‌توانیم به این نکته اشاره کنیم که از فیلم‌های محبوب رئیس مارول، کوین فایگی است و او آن را همیشه تماشا می‌کند. دیوید کورنسوت شاید سوپرمن بعدی سینما باشد و حتی فوق‌العاده ظاهر شود اما میراث این شخصیت در دنیای سینما با کریستوفر ریو آغاز شد و برای بسیاری از سینمادوستان، سوپرمن با این بازیگر و با نسخه‌ی ۱۹۷۸ معنا پیدا می‌کند.

• نقد فیلم سوپرمن (۱۹۷۸)؛ پایه‌گذار سنت سینمای ابرقهرمانی

منبع: Moviweb

برچسب‌ها : ابرقهرماندی‌سیسوپرمنسینمای جهانفیلم‌های ابرقهرمانی